بسیاری از مربیان ضعیف ترین بازیکنان خود را در پست های هافبک کناری قرار می دهند. این عمل اغلب ممکن است اشتباه بزرگی باشد و در حمله یا دفاع به تیم آسیب برساند. بعضی مواقع این بازیکنان از انجام هرگونه پوشش دفاعی خود را کنار می کشند و در نتیجه بازیکنان حریف می توانند حرکات تهاجمی موثر خود را تدارک و اجراء نمایند.اگر هافبک کناری مغلوب حریف و از بازی خارج شود مدافع یارگیر کناری و مدافع آخر تیم با مشکل جدی مواجه خواهد شد.بازیکنان هافبک کناری باید نیازمندی های سه پست مختلف فوتبال را در اوقات مختلف یک مسابقه برآورده سازند. به عبارت دیگر انها در سه پست مدافع کناری ، هافبک کناری و مهاجم گوش انجام وظیف می کنند.قبل از هر چیز آنها باید توجه خود را بیشتر روی جنبه دفاعی تمام این پست های فوتبال متمرکز کنند.
بهترین هافبک های کناری دارای ویژگیهای ذیل هستند:
* هنگامی که بازیکنان حریف توپ را در اختیار دارند ، آنها از منطقه دروازه و فضاهای داخلی محوطه جریمه محافظت می کنند.
* دارای سرعت و استقامت بسیار خوبی هستند.
* هنگامی که حریف در نیمه زمین خود توپ را در اختیار دارد انها وضعیت های پوشش دفاعی خوبی را بوجود می آورند.
* پاس های بلند خوبی برای هم تیمی های خود ارسال می کنند.
* بدون مرتکب شدن خطا ، می توانند بازیکنان حریف را کنترل و از بازی خارج کنند.
* زمان درگیر شدن با حریف و دفاع تاخیری را خوب تشخیص می دهند.
* به طور طبیعی وظیفه انها ایجاب می کند که منطقه وسیعی از زمین را پوشش دهند بنابراین باید سرعت و استقامت خود را همواره در یک سطح بالا حفظ کنند.
نظرات شما عزیزان:
.: Weblog Themes By Pichak :.